قبولی‌های زندگی:‏  قبولی می‌تواند در انواع زمینه‌ها و حوزه‌ها و در برابر انواع مخاطبان و گروه‌ها باشد که مهمترین آنها عبارتند از:‏

‏1-‏ قبولی در برابر خدا
مهمترین قبولی در مدیریت عمر، قبولی در محضر خدا و قبول شدن در آزمون‌های الهی است؛ بکوشیم آنچه را که در طول حیات ‏خود انجام می‌دهیم به گونه‌ای باشد که مورد قبول و پذیرش خداوند و رضایت او باشد تا رستگار شویم.‏ خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار. ‏«خشنودی و رضایت خدا» آرزوی همیشگی خداجویان است. لازمه قبول شدن نزد خدا «راستی، درستی، نیکی، پاکی» و مدیریت ‏عمر مبتنی بر ارزش‌های «خداپسندانه، سالم و سازنده» است.‏ بکوشیم آنگونه باشیم که مورد قبول «حق» شویم. بخش مهمی از مدیریت عمر چگونه اداره کردن عمر برای قبول شدن در درگاه ‏الهی است. بکوشیم «راستکار و درستکار» باشیم تا در ارزیابی‌های الهی قبول شده و رستگار شویم.‏ اگر «رضایت، حمایت، نظارت و هدایت» خداوند را در امور گوناگون زندگی باور کنیم و به آنها پای‌بند باشیم، قبول شدن در برابر ‏خدائی که مظهر بخشش، بخشایشگری، گذشت و پذیرش است دشوار نیست.‏ مومن کسی است که خالصانه خدا را باور دارد و قبولی او را مهمترین قبولی می‌داند.‏ مومن واقعی کسی است که اندیشه، بیان، اعمال و آثارش رنگ و بوی حق دارند. با ناحق می‌ستیزد و از ناحق می‌گریزد، از حق دفاع ‏می‌کند و به «حق» احترام می‌گذارد و رعایت حق را یک باید همیشگی می‌داند.‏
2- خودپذیری (خودمان را قبول کنیم)‏
بعد از خدا، هرکس باید به گونه‌ای زندگی کند که خودش آنچه را که انجام می‌دهد قبول کند و راضی باشد.‏ ما در بعضی از امور زندگی خودمان را هم قبول نداریم؛ اگر آنچه را که هر روز انجام می‌دهیم درست ارزیابی کنیم، متوجه می‌شویم ‏که بین آنچه قبول داریم و آنچه انجام می‌دهیم فاصله و شکاف زیادی وجود دارد.‏ ارتباط درست با خود، خودکاوی و خود ممیزی جهت آگاهی از خود واقعی و تلاش جدی برای بهبود مدیریت عمر خود که باعث ‏شود تا رضایت از «خودمان» بیشتر شود و به خود مطلوب و دلخواه نزدیک شویم، یکی از ضرورت‌های زندگی کسانی است که ‏‏«خود قبولی» و «خودپذیری» و تقویت آنرا لازمه اعتماد به نفس و عزت نفس بیشتر می‌دانند.‏ کسی که بتواند به «خودپذیری» برسد باورها، ارزش‌ها، رفتارها و شیوه مدیریت عمر خود را دوست دارد و با آنها مسیر زندگی را ‏طی می‌کند.‏ بدترین نوع زندگی مربوط به کسانی است که در پس همه تلاش‌ها و فعالیت‌هایشان رضایت و قبولی برای خودشان وجود نداشته ‏باشد. اینها کسانی هستند که حتی در اوج دستیابی به قدرت، ثروت و موفقیت، از لذت سعادت، خوشبختی و رستگاری محروم ‏هستند.‏

‏2 – قبولی درخانواده
از دیگر ارکان «قبولی» در مدیریت عمر «قبولی، پذیرش و رضایت» خانواده است.‏ تا چه اندازه افکار، گفتار و رفتارمان مورد قبول اعضای خانواده‌مان است؟ آیا هرگز فکر کرده‌ایم که اگر اولین و مهمترین نهاد ‏اجتماعی ما یعنی خانه و خانواده عملکرد ما را قبول نداشته باشند و از ما راضی نباشند، زندگی را باخته‌ایم؟ آیا می‌دانیم که اولین ‏ارزیابی در مورد درست و نادرست بودن مدیریت عمر ما توسط آنها صورت می‌گیرد؟ آیا قبول داریم که باید مورد قبول آنها باشیم؟ ‏آیا برای قبول شدن در خانواده، ضعف‌ها و کاستی‌هایمان را بررسی کرده و بر طرف می‌کنیم؟ آیا قبول شدن در خانواده را جدی ‏می‌گیریم؟ و آیا آنچه را که آنها قبول دارند، مورد بحث و گفتگو قرار می‌دهیم تا آنها هم در ارزیابی‌هایشان اشتباه نکنند؟ نگرش، معیارها و نوع ارزیابی و سنجش افراد در قبولی و پذیرش نقش دارند آنها را نادیده نگیریم. یکی از ضعف‌های بسیاری از ‏انسانها بی توجهی به ارتباط درست و گفتگوی صمیمانه با خود، خانواده و دیگران است. گاهی همین گفتگوها نوع و میزان قبولی‌ها ‏را دگرگون می‌کند.‏ ما نمی‌توانیم بخاطر اینکه همه ما را قبول کنند اصول اخلاقی، ارزشی، انسانی و باورهایمان را نادیده بگیریم. ضمن اینکه تلاش ‏می‌کنیم تا مورد قبول خانواده و دیگران قرار بگیریم، دیگران هم لازم است توجه کنند که گاهی آنها نیز باید معیارهای «قبول» ‏داشتن خود را تغییر دهند و واقع‌بین باشند.‏ به عبارتی قابل قبول بودن هیچگاه ثابت، یکسویه و خودخواهانه نیست.‏

‏3- قبولی دیگران ( بستگان،دوستان و آشنایان)‏
چه کنیم تا «بستگان و نزدیکان» ما را بپذیرند. از بودن و دیدن ما شاد شوند و پسوند نام و یاد ما در گفتار و ذهن و دل آنها ‏مثبت، مطلوب و مناسب باشد؟ تا چه اندازه در مدیریت عمرمان مورد قبول قرار گرفتن نزد دیگران برایمان مهم است؟ تا چه اندازه ‏پاسخگوئی به نیازها و خواسته‌هایشان را باید رعایت کنیم؟ تا چه اندازه برای آنها راهگشا، دلگشا و مشکل‌گشا هستیم؟ رفت و آمد، ‏احوالپرسی، دید و بازدیدهایمان چگونه است؟ آیا دلهایمان نزدیک هستند؟ آیا واقعاً از دردها، مشکلات، کمبودها و شرایط زندگی ‏هم آگاه هستیم؟ آیا قلمی و قدمی برای ارتباط بهتر با آنها بکار می‌گیریم؟ آیا آنها با ما راحت هستند؟ آیا اصلاً برای هم وقت ‏می‌گذاریم یا فقط عنوان خویشاوندی، فامیل، دوستی را یدک می‌کشیم؟ برای اینکه مورد قبول مخاطبان گوناگون خود از جمله فامیل، بستگان، دوستان، همکاران و سایر مخاطبان قرار بگیرید، سعی کنید ‏تا آنها و انتظارات و معیارهای پذیرش یا عدم پذیرش آنان را بشناسید و تا جائیکه باعث آزار، اذیت، زیان و آسیب برای شما و ‏دیگران نمی‌شود، پاسخگوی آنها باشید.‏ بطور خلاصه قبولی و مقبولیت آثار مثبت و شادی بخشی دارند. بکوشیم با ارزیابی عملکردها، برخوردها و رفتارهای خودمان و ‏سنجش رضایت و عدم رضایت‌ها، به گونه‌ای باشیم که بیشتر از گذشته مورد پذیرش قرار بگیریم.‏
قبولی باعث خشنودی است و بهبود کیفیت قبولی معرف تحولاتی است که در ما و مدیریت عمر ما شکل می‌گیرد.‏
قبولی و پذیرش آنچه انجام می‌دهیم معرف مجموعه‌ای از خصوصیات، خصلت‌ها، خواسته‌ها و داشته‌های ما در زندگی است که هر ‏یک از آنها در طول زمان دگرگون می‌شوند.‏

‏«قبول» شدن نیازمند بازنگری، بهبود و نوآفرینی چهار عنصر اصلی است که عبارتند از:‏
قابلیت و قوه رقابتی
بصیرت و بینش برتری‌جوئی
واقعیت و وضعیت‌شناسی و سازگاری با آنها
لیاقت و شایستگی‌های پویا
با توجه به اهمیت عوامل فوق بطور انفرادی و جمعی و نقشی که در «قبولی»‌ها دارند، نکاتی را که لازم است مورد توجه قرار گیرند ‏با عنوان «چه کنیم تا قبول شویم» تقدیم می‌گردد.‏
چه کنیم تا قبول شویم؟
کسانی که قبولی و پذیرش را جدی می‌گیرند و مایلند تا بیشتر و بهتر مورد پذیرش قرار گرفته و مقبول باشند، همواره در ‏جستجوی عوامل، مهارت‌ها و راه‌کارهای جدید برای قبولی‌های گوناگون در زندگی هستند.‏
اگر می‌خواهید کیفیت و کمیت قبولی‌هایتان را بهبود بخشید به نکات زیر توجه کنید:‏
‏1-‏ قابلیت‌ها و استعدادهای آشکار و پنهان خود را در حوزه‌ها و زمینه‌های گوناگون کشف کرده یا بیابید.‏
‏2-‏ قابلیت‌ها و استعدادهای جدید خود را بشناسید.‏
‏3-‏ قابلیت‌ها و استعدادهای موجود و جدید و آشکار و پنهان خود را برای استفاده در موارد گوناگون آماده و واجد شرایط کنید. به ‏عبارتی قابلیت‌ها را به «صلاحیت» تبدیل کنید. گاهی استعدادهای خود را کاربردی و قابل استفاده نمی‌کنیم و عمر و منابع ‏خود را هدر می‌دهیم.‏
‏4-‏ صلاحیت یا شایستگی ممتاز، محوری، ویژه و منحصر بفرد خود را تشخیص داده و یا با مشورت و همفکری با کارشناسان و ‏کسانی که در این زمینه صاحب‌نظر هستند کشف کنید.‏
‏5-‏ برای تقویت شایستگی ممتاز، هسته‌ای، ریشه‌ای و خود محوری در زندگی و کسب ‌وکار تلاش کنید.‏
‏6-‏ علاوه بر تشخیص قابلیت و تبدیل آن به صلاحیت و شایستگی، سعی کنید تا مزیت‌های خود را در امور گوناگون بویژه در ‏کسب ‌و کارها و داد و ستدها بیابید.‏
‏7-‏ مزیت‌ها و جذابیت‌های رقابتی را به عنوان عواملی که شما را برتر و سرتر از دیگران می‌سازند بیابید و بسازید و در تقویت آنها ‏بکوشید.‏
‏8-‏ مزیت‌ها و جذابیت‌های رقابتی را از منظر مخاطبان و مشتریان خود تعریف کنید.‏
‏9-‏ مزیت‌ها و جذابیت‌های رقابتی که نقش مهمی در کمیت و کیفیت پذیرش و قبولی شما دارند هیچگاه ثابت نیستند. مزیت‌ها و ‏جذابیت‌های رقابتی مقطعی، موردی و ناپایدار خود را بیابید و از آنها استفاده کنید.‏
‏10-‏ قانون‌پذیر باشید و به قواعد و ضوابط در انجام امور زندگی و حرفه‌ای پای‌بند باشید. هیچگاه برای قبول شدن از هر وسیله و ‏شیوه‌ای که خلاف قوانین، قواعد و ضوابط است استفاده نکنید.‏
‏11-‏ تمرکز، نظم، انضباط و سازگاری را تمرین کنید تا بیشتر مورد قبول باشید.‏
‏12-‏ به قول و قرارهایتان پای‌بند باشید. قبول شدن مهم است اما مقبول ماندن یعنی تداوم قبولی‌ها مهمتر است. سعی کنید با ‏اعتمادسازی، بستر لازم برای قبولی‌های آینده فراهم کنید. اعتمادسازی را در رعایت این دو جمله بدانید:‏
‏13-‏ ‏«قول بدهید آنچه را که می‌توانید انجام دهید و انجام دهید آنچه را که قول می‌دهید»‏
‏14-‏ سعی کنید نمره قبولی خود را در امور گوناگون زندگی بهبود بخشید. پویائی، تلاش، تقویت قوت‌ها و قابلیت‌ها و بویژه قوه ‏رقابت‌پذیری از طریق جذابیت‌ها و مزیت‌های «مکمل، متنوع و موثر» و ارزیابی قبولی‌های گذشته و ممیزی قوت‌ها و ضعف‌ها ‏از جمله عواملی هستند که اگر با دقت و بردباری به آنها توجه کنید، کیفیت قبولی شما را بهبود می‌بخشد.‏
‏15-‏ واقعیت‌ها، وضعیت و شرایط را همواره در نظر داشته باشید و سعی کنید با توجه به آنها، الزامات و اقدامات مناسب برای قبولی ‏را بیابید و از آنها استفاده کنید.‏
‏16-‏ زندگی را نوعی پیکار، مبارزه، مسابقه و چالش برای قبولی‌های گوناگون بدانید و همواره آماده برخوردهای مناسب در صحنه ‏زندگی باشید. اعتماد به نفس، عزت‌نفس، مثبت‌نگری، امیدواری، بردباری و استواری نقش مهمی در پیکارهای زندگی دارند. ‏سعی کنید گرفتار دام غفلت و بی تفاوتی نشوید و با جنبش و کوشش هدفمندانه و هوشمندانه همواره آماده برای قبول شدن ‏و برنده ماندن باشید.‏
‏17-‏ پویائی، علاقمندی، انگیزه، روحیه برتری و پذیرش را در خود همواره تقویت کنید و هیچگاه قبولی را محدود و ایستا ندانید و ‏در جستجوی قبولی‌های بیشتر و بهتر باشید.‏
‏18-‏ نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود. اگر می‌خواهید مقبول بمانید، بعضی از موانع، محدودیت‌ها، فشارها، ناراحتی‌ها و رنج‌ها را ‏تحمل کنید.‏
‏19-‏ ‏«قبولی» نیازمند «توانمندی، علاقمندی و رقابتمندی» است. سعی کنید توانایی‌هایتان را به روز کنید؛ علاقه‌تان بیفزائید و ‏همواره آماده مبارزه و پیکار با انواع پدیده‌ها باشید.‏
‏20-‏ قبولی واقعی حاصل ممیزی و ارزیابی‌های درست در مورد کمیت و کیفیت اعمال و رفتار گذشته و مدیریت عمر شماست. ‏آنها را با حوصله و دقت انجام دهید تا بتوانید بهتر و بیشتر مورد پذیرش قرار بگیرید.‏
‏21-‏ با مدیریت «قابلیت، صلاحیت و مزیت»هایتان از طریق خودیابی و خودسازی می‌توانید قوی‌تر، شایسته‌تر و برتر از گذشته ‏شوید و نمره قبولی بهتری در زندگی کسب کنید. نمره قبولی شما در زندگی معرف کیفیت مدیریت عمر شماست. بکوشید با ‏بهبود مدیریت عمر خود، مقبول‌تر، مطلوبتر و محبوب‌تر شوید.‏

نویسنده: دکتر احمد روستا